هپاتیت B یک عفونت کبدی است که توسط ویروسی به همین نام ایجاد شده و می تواند باعث آسیب طولانی مدت کبد شود. این شایع‌ترین عفونت کبدی در جهان است که معمولاً از مادر به نوزاد یا از طریق قرار گرفتن در معرض خون فرد مبتلا به هپاتیت B (معمولاً از طریق روش‌های پزشکی غیراستریل) منتقل می‌شود. این بیماری می تواند حاد یا مزمن باشد. اگر فردی به نوع حاد مبتلا باشد، ویروس برای مدت کوتاهی (کمتر از 6 ماه) او را بیمار می کند، سپس بدن او ویروس را پاک کرده و بهبود می یابد. اگر عفونت بیش از 6 ماه طول بکشد، هپاتیت مزمن نامیده می شود.
هپاتیت B اگر تشخیص داده نشود می تواند بسیار جدی باشد. هپاتیت B می تواند منجر به سرطان کبد، سیروز (اسکار بافت کبد)، سرطان کبد یا نارسایی کبد در صورت عدم کنترل یا درمان نشود. خوشبختانه، افراد مبتلا به هپاتیت B می توانند زندگی سالمی داشته باشند اگر تحت درمان پزشک قرار گیرند.
یک نگرانی بزرگ این است که بسیاری از افراد مبتلا به هپاتیت B نمی دانند که به آن مبتلا هستند. این به این دلیل است که این ویروس در اکثر افراد علائمی را نشان نمی دهد. این افراد بیمار می شوند و تا زمانی که آزمایش خون ندهند، متوجه نخواهند شد.
